کمیسیون ماده 100 شهرداری تبریز
همچنین عمل های زیبایی، تزریق ژل و بوتاکس، رفع چین و چروک های صورت، لیزر موهای زائد و ضایعات پوستی و عروقی، از فعالیت های دکتر صداقت پیشه هستند.کسروی خواستار مبارزه با «واپس‌ماندگی فکری و علمی» و روشن‌گری در تمامی وجوه زندگانی بود؛[۹] وی از آنچه «اوضاع زندگی، خرافه‌گرایی و آداب اجتماعی» مردم ایران می‌دانست انتقاد داشت؛ موضع‌گیری‌های احمد کسروی در برابر کیش‌های رایج و نهادهای مذهبی و اخلاقی و مسلک‌ها و ارزش‌های سنتی و فرهنگی و تاختن او به باورهای دینی و فرهنگی از تشیع و بهائیت گرفته تا شعرهای خیام، حافظ، سعدی و دیگران شاعران ایرانی، از جمله مواردی بود که مخالفت‌های بسیاری را علیه او برانگیخت.[۷]
از این پس او مدعی‌العموم تهران شد. در این زمان میانه داور و کسروی به هم خورد.
پس از آن دوباره به زنجان بازگشت. در این میان سفری هم به سلطانیه کرد. در خوزستان[۳۴]
در تابستان ۱۲۸۹ کسروی به بیماری تیفوس دچارشد. بر اثر این بیماری کسروی گرفتار یک ناتوانی پیوسته‌ای شد که همواره با او بود.
احمد کسروی، وکیل تسخیری پزشک احمدی و مختاری بود. وی جریان محاکمه را روزانه، در روزنامه خود پرچم منتشر می‌کرد.[۶۰]
در دست راست کسروی شادروان کسرائی (شهردار قوچان) و دخترش فروغ و در دست چپ او افسران ژاندارمری دیده می‌شوند.
از بدو زندگی مشترک به خواسته خوانده کلیه امور منزل زندگی مشترکشان بر عهده خواهان بوده و از باب انجام آن ها تا به حال وجهی دریافت نکرده است.
آدرس: تهران، ضلع شمال شرقی میدان ونک، خیابان صانعی، شماره ۲/۱
سپس نیز در میان کوششهای دیگر خود، پیراستن زبان فارسی را بایای خود شمرده، چه وی از هر کسی وکیل خانواده عالی در تهران بیشتر «صلاحیت» داشته تا دربارهٔ زبان فارسی سخن راند و از راست و کج و درست و نادرست، از آشفتگی و نابسامانی و راه چارهٔ آن‌ها گفتار راند، ایراد گیرد، داوری کند و سرانجام در پیراستن و آراستن و رسا گردانیدن آن بکوشد. به ویژه که وی در کار پیراستن مغزها و بسامان گردانیدن اندیشه‌های مردم ایران بوده و بآن تلاش داشته تا ایرانیان را از گمراهی‌ها و آلودگیهایی برهاند، ریشهٔ نادانی‌ها را بکند و به بیراهیها چاره اندیشد و یک دیگرگونی ژرفی در اندیشه‌ها و باورها، در جهان‌بینی و برداشت آنان از جهان و زندگانی پدیدآورد و چراغی فرا راه مردم بگذارد.
این‌چنین آذربایجان میدان جنگ دولت‌های درگیر در جنگ شده‌بود.
↑ عرفان کسرائی، آیا آتئیسم در ایران در حال گسترش است؟، بی‌بی‌سی فارسی ↑ یارشاطر، احسان (۲ ژوئن ۲۰۱۲). «نگاهی به دانشنامه‌های فارسی معاصر». بنیاد مطالعات ایران.
کوشش به از میان بردن مشروطه از سال ۱۳۳۰ (قمری) با دست کابینه آغاز شد و همهٔ وزیران در آن باره هم عقیده و همدست بودند و رضاشاه نیز آن را با سیاست خود موافق یافته از ایشان پیروی کرد و ما دیدیم که در همین زمینه صدها کسان دیگری با او شریک و همکار بودند.[۶۲] وضعیت مالی
... با این‌حال پوشیده نمی‌دارم که آن شاه بدی‌هایی نیز داشت و یکی از آن‌ها از میان بردن مشروطه بود. در زمان آن شاه مشروطه از میان رفت و قوانین از کار افتاد و چاپلوسی و پستی میان مردم رواج گرفت و این گناه کوچکی نبود. لیکن در این‌جا هم باید گفت مبتکر این کار او نبود. این را دیگران از پیش آغاز کرده بودند و آن شاه تکمیل گردانید.